ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΦΕΥΓΕΙ ΣΑΝ ΜΑΣΤΟΥΡΩΜΕΝΟ Ο ΝΟΥΣ ΜΟΥ ΠΑΕΙ ΞΑΝΑ ΣΤΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΜΑΘΑΝ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ,ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΜΑΘΑΝ ΑΠΛΑ Κ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.
Κ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΛΥΓΜΟΥΣ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΑΦΙΕΡΩΣΩ ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΑΥΤΟΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ....
''''''''''''''''''''ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ''''''''''''''''''''
{ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ}
MOYΣΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Αυτοί που μακρυά μας φύγαν θα ξανάρθουν. Μέσα από εμάς. Το γέλιο μας, το βλέμμα μας, τη σκέψη μας. Κι αν αυτός ο άθρωπος είσαι σήμερα, δεν είσαι μόνος. Τους κουβαλάς. Χωρίς βάρος αλλά με ευθύνη. Να μη τους ξεχνάς, να μη τους λησμονάς. Να τους τιμάς. Μόνο έτσι μικραίνεις την απόσταση. Μόνο έτσι ακουμπάς τα πόδια σου στις όχθες του άλλου κόσμου. Μέχρι να έρθει η δική σου βάρκα. Που ξέρεις, μπορεί να είναι αυτοί μέσα. Και τότε, φαντάσου χαρά..
Ποτέ δεν τούς λησμόνησα κ παντα θα τούς τιμάω κ αισθάνομαι πραγματικά τυχερή πού έζησα με αυτούς τούς ανθρώπους
Μόνο πού να ....... μού λείπουν ΠΟΛΥ
...τίποτα δεν χάνεται...
καλησπέρα...
:)
Φιλιά βρόχινα...
κι όμως νιώ8ω ώρες ώρες οτι ολα χάνονται κ ας ξέρω οτι δεν είναι αλήθεια νεραιδα μου μακάρι όναρ μου να έρ8ει τελικά αυτή η βάρκα κ ας πάω κ εγώ μαζί
καλωσόρισες νεραίδα χαίρομαι που είσαι μαζί μας
Δημοσίευση σχολίου